چگونه یک مربی خصوصی انتخاب کنیم؟ مربیان بزرگ چه ویژگی هایی دارند؟
چگونه یک مربی شخصی انتخاب کنیم؟
بسیار
خب، شما آماده هستید تا یک برنامهی تناسب اندام را شروع کنید، ولی
نمیدانید که طبق چه ملاکهایی یک مربی شخصی برای خودتان انتخاب کنید تا
بهترین نتیجه را بگیرید؟ در این مطلب ما دقیقاً به همین موضوع پرداخته ایم.
یک
مربی شخصی میتواند چندین کار برای شما انجام دهد. آنها میتوانند مطابق
با اهداف شخص شما و سطح تناسب اندامتان برنامهی ورزشی خاصی را برای شما
طراحی کنند.همچنین به شما راه و روش صحیح تمرینات را آموزش میدهند تا
فعالیتهایتان بالاترین بازدهی را برای شما داشته و در حین انجام آنها به
خودتان صدمه نزنید.
پس اگر بدنبال این هستید که یک مربی را استخدام کنید، این دستورالعمل را بخوانید تا دلهرهی این کار را برایتان کم کند.
۱- فیزیک بدنیاش را بررسی کنید
این
دیگر گفتن ندارد، اما چرا باید به سراغ مربی ای بروید که خودش اندام
متناسبی ندارد؟ این کار دقیقاً مثل این میماند که یک گیاهخوار را استخدام
کنید تا به شما شکار یاد دهد! این انتخاب هیچ معنی ای ندارد.اگر مربی شخصی
شما بدن خوبی نداشته باشد، یکی از این دو اتفاق خواهد افتاد، یا اینکه
نظرات و توصیههایش خوب نیست، یا اینکه او حتی نتوانسته به خودش انگیزه دهد
چه رسد به شما!
هر دوی این اتفاقات به شما برای رسیدن به هدفتان کمکی نخواهد بود، پس باید از خیر این شخص بگذرید و مربی ای را پیدا کنید که حداقل نصیحتهای خودش را عملی کرده و نتیجه گرفته است.
۲- شخصیتش را بسنجید
اگر
شخصیت شما دو نفر باهم سازگاری نداشته باشد، آنقدر هم مهم نیست که مربی
شما چقدر دانشمند باشد.شما ارتباط مستقیم با این شخص خواهید داشت، و
امیدوارانه قرار است از او الهام بگیرید، پس اگر از این شخص خوشتان نیاید
غیر ممکن است این اتفاقات رخ دهد.وقتی با شخصی ملاقاتی داشته باشید احتمال
زیاد باید شخصیت او را بشناسید، اما اگر نتوانستید شخصیتش را احساس کنید،
او را در حین تمرین و فعالیت و ارتباط با شاگردان فعلیاش مشاهده کنید.
اگر در حال حاضر عضویت باشگاهی که آن
مربی در آن فعالیت میکند را داشته باشید، این کار آسان خواهد بود. شما
میتواند از رفتار شخصی او با دیگران، چیزهای زیادی از وی بفهمید. آن
رفتار، رفتاری است که با شما هم صورت خواهد گرفت.
۳- سبک انگیزشی اش را بسنجید
از
آنجایی که مربیها شغلشان فقط یاد دادن نیست، بلکه باید در شما انگیزه هم
ایجاد کنند، خیلی باید در این رابطه ماهر باشند.ممکن است به شما بگویند که
در برخوردشان سبک نظامی گری دارند، شما میتوانید این را در چهرهی آنها
بخوانید که فریاد میزند:
«فقط یکی دیگه! یک تکرار دیگه به من
بده!» یا ممکن است که وی، مسیر آرامتری را پیش بگیرد، بیشتر شبیه
هلهلهچیهایی که در مسابقات ورزشی تیم خود را تشویق میکنند!
قسمت مهماش اینجاست: با خودتان روراست باشید که چه سبکی از ایجاد انگیزه بیشتر برای شما کارساز است.
اگر نیازمند وجود کسی هستید که شما را به انجام بهترین کارتان مجبور کند، پس نباید در حق خودتان هیچ کوتاهی کنید، باید شخصی را انتخاب کنید که میتواند در طول مسیر دست شما را بگیرد.البته اگر ایدهی تمرین کردن با شخصی که به شما سخت میگیرد باعث شود که شما کم کم ورزش را ترک کنید، آنگاه با اینکار به خودتان هیچ کمکی نکردهاید.
۴- در مورد گواهینامههایش بپرسید
علاوه
بر شخصیت و سبک ایجاد انگیزه، مطمئناً میخواهید بدانید شخصی که بعنوان
مربی شخصی استخدامش کردهاید، میداند چه کار میکند! در کل، استخدام یک
حرفهای که قرار نیست چیزی بیش از آنچه خودتان هم میتوانید، به شما بدهد،
چه دلیلی دارد؟
بعلاوه اگر وی دانش آنچه انجام میدهد
را نداشته باشد، حتی میتواند باعث آسیب رساندن به شما شود، که اصلاً خوب
نیست.اگرچه که داشتن مجوز یا گواهی مربیگری برای یک مربی خوب بودن الزام
نیست، با اینحال بسیار توصیه میکنیم که با اشخاصی که فاقد چنین
گواهینامههایی هستند کار نکنید.
فقط به این دلیل که آنها روالی را
پیدا کرده یا یاد گرفتهاند که برای آنها جواب داده است، آنها را واجد
شرایط نخواهد کرد که اذعان کنند روششان برای شما هم جواب میدهد.
بعلاوه یک مربی خوب باید دارای حداقل
دانش پایه دربارهی بدن انسان و تناسب اندام باشد، تا بداند که چطور باید
بیشترین و بهترین جواب را بدون اینکه به شما آسیب بزند، از تمریناتتان حاصل
کند. اگر یک مربی، محل کار شخصی دارد، احتمالاً میتوانید اعتبارات و
گواهیهای وی را نصب شده بر دیوار بیابید.اگر چیزی ندیدید، از وی بخواهید
که آنها را به شما نشان دهد تا مطمئن شوید که وی یک مربی معتبر است.
همچون هر گواهی دیگری، گواهینامههای ورزشی هم هر چند سال یکبار تمدید میشوند، پس تاریخ انقضای گواهی را هم با دقت بیشتری بررسی نمایید تا مطمئن شوید شما توسط شخصی که گواهی اش۳۰ سال پیش باطل شده است تمرین داده نمیشوید.
۵ - چند معرفی کننده بخواهید
اگر
میخواهید در مورد پیدا کردن یک مربی معتبر و واجد شرایط، کاری کامل انجام
دهید (کاری که باید هرگاه میخواهید شخصی را برای خدماتی استخدام کنید
انجام دهید)
باید چند معرف از وی بخواهید. اگر مربی مورد نظر، مربی خوبی
باشد، مشتریان فعلی و گذشتهاش مایل خواهند بود تا از وی تعریف و تمجید
کنند.
اگر وی با کمال میل فهرستی از شاگردانش را به شما داد، پیگیری را متوقف نکنید! اغلب مردم، جلوتر از این قدم نمیگذارند.و واقعاً تماسی برقرار نخواهند کرد؛ یک کلاهبردار این را میداند! و همانطور که میدانید ممکن است تمام شمارههای داخل آن فهرست نامعتبر باشند، پس بهتر است که چند تا از آنها را بررسی کنید. بسیار خب، این دستورالعملهای ساده را پی بگیرید تا اینکه برای انتخاب مربی خوب یک گام جلوتر باشید.
مربی ای که نه تنها برای رسیدن به هدفتان در شما انگیزه ایجاد میکند، بلکه هیچگاه توقف هم نخواهد کرد. حالا از جایتان بلند شوید و یک مربی خوب برای خودتان پیدا کنید.
مربیان می بایست ویژگی هائی را که می کوشند به تیم شان تزریق کنند، در اختیار داشته باشند
ویژگی های مربیان بزرگ
بحث
روانشناسی در ورزش یکی از مهمترین موضوعاتی است که دنیای امروز ورزش به
ضرورت آن پی برده و از این رو سرمایه گذاری های زیادی را بر روی این مقوله
مهم انجام می دهد. امروزه روانشناسی به اسبابی کارا برای مدیریت کنترل
عواطف و هیجانات بازیکنان و قهرمانان درآمده و ضرورت آن به خوبی حس می شود.
منتها در کشور ما این بحث هنوز نتوانسته به خوبی جایگاه خود را در سطوح
مدیریتی ورزش باز کند. از این رو وظیفه دیگری برای رسانه ها و مطبوعات قابل
طرح است که همانا معرفی و شناساندن جایگاه روانشناسی در ورزش و بسترسازی
فرهنگی برای این موضوع در جامعه ورزشی کشور است.
مربیگری مانند جاذبه است، شما می دانید که آنجاست، می دانید که وجود دارد، اما چگونه تعریفش می کنید؟! مربیان بزرگ بسیاری ظاهر می شوند. به یک مفهوم، مربیگری قدرتمند و توانمندانه مسئله ای درونی است و به مفهومی دیگر، ویژگی هائی مشخص وجود دارند که از دید اکثریت، معرف رهبری کیفی اند. رهبری، فرآیند نفوذ بر اعضاء گروه، در راستای ایجاد سخت کوشی و تعهد در آنان، برای دستیابی به اهداف تیمی است. مربیان هم می توانند وظیفه ـ محور باشند و هم شخص ـ محور، اما مربیان ورزشی بیشتر به مقوله وظیفه محوری اتکا می نمایند.
مربیان می بایست ویژگی هائی را که می
کوشند به تیم شان تزریق کنند، در اختیار داشته باشند. برای نمونه اگر شما
از اعضاء تیم می خواهید که متکی به نفس، خوددار و منظم باشند، در وهله نخست
باید همه این ویژگی ها را خود دارا باشید. یکی از نیرومندترین ابزارهائی
که شما می توانید از آن بهره بگیرید، داشتن الگو است. شما بسان یک نمونه
تأثیرگذار برای بازیکنان خود هستید و هر آنچه انجام دهید دیده خواهد شد.
وینس لمبوردی می گوید: رهبران ساخته می شوند، به دنیا نمی آیند. آنها
دقیقاً مانند هر چیز دیگری که در این کشور با سخت کوشی پدید می آید، ساخته
می شوند.
مربیان بزرگ پژوهشگر و باهوش هستند
مربیان
بزرگ اغلب درمیدان مسابقه، پژوهشگر و باهوش هستند. آنها مانند همه
پژوهشگران بزرگ ادعای همه فن حریف بودن نمی کنند. آنها حس می کنند همیشه
چیزی برای یادگیری هست و راغبند که اشتباهات را بپذیرند. مربیان برجسته
برپایه واقعیات تصمیم می گیرند و برای انجام تکالیف پیچیده، احساس و شفافیت
مشترک را به کمک می طلبند.
حتی هنگامی که فشار بیش از اندازه است، آنان باید راهکار مناسب را برای موقعیت مناسب برگزینند. این مربیان دارای افکاری سازمان یافته اند، به جزئیات دقت می کنند و به خاطر آمادگی کلی شان، به ندرت غافلگیر می شوند. دانش گسترده به ایشان این اجازه را می دهد که آموزنده و محرکی بزرگ باشند. از این گذشته آنها به اندازه کافی باهوشند که بدانند بارها ناچار خواهند بود به خاطر شرایط ناپایدار، آنچه را که با دقت برنامه ریزی کرده اند، تغییر دهند. پس انعطاف پذیری و داشتن ذهنی باز، اهمیتی سرنوشت ساز در مربیگری دارد. مربیان موفق نه تنها عمیقاً خودجوش و ذاتاً پرشور هستند، بلکه همین اشتیاق را در روابطشان پرورش می دهند.
چارکز شواب می گوید: من توانائی خود برای ایجاد اشتیاق میان افراد را بزرگترین موهبتی می دانم که دارم. بهترین راه ارتقاء چیزهائی که در انسان وجود دارد، قدردانی و تشویق است. این مربیان دارای انرژی فراوان بوده، هیجانی برای انجام وظیفه پدید می آورند و برای اعمال مثبت، نقش شتاب دهنده را بازی می کنند.
یک مربی باید محرکی خوب و دارای نیروئی مشوق در گفتار خود باشد تا به ورزشکاران القا کند که تنها در صورت سخت کوشی دستمزد خود را خواهند گرفت و اینکه انجام عالی هر کار، امری ارزشمند است. مربی نمی تواند فرض کند که منشأ انگیزش را می شناسد. حتی بازیکنانی که پیوسته تحریک می شوند می توانند از ناحیه ای غیر از مربی برانگیخته شوند. آنها هم باید در جایگاه مردم عادی و هم در موقعیت بازیکن تشویق شوند.
مربیان بزرگ در هنر برقراری ارتباط استاداند
مربیان بزرگ جسارت دارند
از مشخصات مربیان بزرگ، اعتمادبه نفس، جسارت و احترام است. مربیان بزرگ به صورت حساب شده ای خطرپذیرند. نوآورند و به تصمیم خود اطمینان کامل دارند. ایشان درک کرده اند که ترسو بودن، آنها را به سرمنزل مقصود نخواهد رسانید. این اعتمادبه نفس و جسارت معمولاً به اعضاء تیم منتقل خواهد شد.
شیوه تلاش تیمی به عنوان یک کل، اغلب جلوه گاه کیفیت و تأثیر یک مربی بزرگ است. اعتمادبه نفس یک مربی می تواند به اعضاء تیم توانی مضاعف جهت انجام امور خارق العاده دهد. همچنین مربی باید به بازیکنان احترام بگذارد. اگر ورزشکاران احترام واقعی ببینند، مربی خود را محترم خواهند شمرد. صداقت مهم است زیرا بازیکنان اگر سخنی غلط انداز و به ظاهر معقول را ساختگی تشخیص دهند، آن را نشنیده خواهند گرفت. مربی برای کشف استعدادهای هر بازیکن و دینامیک تعامل گروهی را درک کند. گام اساسی آن است که اعضاء را آنقدر خوب شناخت که قادر بود نقاط قوت و ضعفشان را برای استفاده کامل و بهینه از توان بالقوه آنها در متن تیم، ارزیابی نمود. تقسیم کار نظام مند (یعنی قراردادن بازیکن مناسب در جای مناسب) اهمیتی حیاتی در تیم دارد.
مربیان بزرگ در هنر برقراری ارتباط استاد اند
برای نمونه گزینش شخص مناسب به عنوان کاپیتان بسیار مهم است. این گزینش مستلزم شناخت مربی از توان تک تک بازیکنان است. مربی بزرگ در هنر برقراری ارتباط استاد است. او می داند شدیداً نیازمند آن است که با کلمات بازی کند. مربیان باید گوشی شنوا و ذهنی باز داشته باشند. ارتباط متقابل، خوشروئی و داشتن سیاست درهای باز پیوندهای تیمی را نیرومند می سازد. این امر در ساختن محیطی قابل اعتماد و آزاد، سرنوشت ساز است. درخواست کمک و اینکه بازیکنان بتوانند آزادانه و بدون ترس از مجازات با یکدیگر ارتباط داشته باشند، باید تبدیل به هنجار و ضابطه ای پذیرفته گردد. راه برقراری ارتباط و شیوه راهبری تیمی می تواند نقشی بزرگ در ترغیب بازیکنان به سخت کوشی ایفاد کند.
هدف، پیشرفت تیم جهت دستیابی و بهره گیری کامل از توان بالقوه است. مربی در کنار بازیکنان باید اهداف دست یافتنی و خواسته شده تیم را مشخص کند. اگر بازیکنان به رسالت و اهداف تیم بی علاقه باشند، مربی توانمند، مقوله ای دست نیافتنی می شود. مربیان می بایست حس تفاهمی قوی را که متضمن اعتماد و اطمینان دو جانبه است، گسترش دهند. مربی خوب به معنی انگیزش افراد جهت اعتلاء به والاترین سطوح وجودی شان از راه دادن فرصت به آنها است نه محدود ساختن ایشان.
مورای ومن می گوید: یک مربی کارکشته
دارای بینش است، تمرکزی قوی بر پیامدها و نتایج، راهکاری واقع گرایانه برای
تحقق این بینش و توانائی انتقال آن و تجدید سازمان با پشتیبانی دیگران، از
ویژگی های اوست. وظیفه مربیان آموزش، راهنمائی و انگیزش بازیکنان در
راستای دستیابی به اهداف است. مربیان بزرگ توانائی شگرفی برای انتقال شور و
هیجان خود به دیگران دارند و همیشه در کنار بازیکنان در بازی هستند.
مربیان بزرگ تیمشان را هدایت می کنند
یک مربی بر تیم فرمان نمی راند، بلکه هدایتش می کند. او مسیر را تدوین می کند، جهت می دهد و فضای اجتماعی و روان شناسانه را توسعه می بخشد. مربی خواه مربی یا بازیکنی با سمت یک کاپیتان، می بایست پاره ای مسئولیت ها را به گروه بدهد و جسارت دادن استقلال به دیگران را داشته باشد. در غیر این صورت اعضا احساس خواهند کرد که اعتمادی به آنان نیست که بتوانند از پس خود برآیند در نتیجه بی تفاوت خواهند شد. در این میان می بایست تعادل حفظ شود و مربی پاره ای مسئولیت ها را برعهده اعضاء گروه بگذارد.
این مقاله به تعدادی از ویژگی هائی توسط مربیان نظر داشته است. کسانی مربیگری عالی دارند که بینش قوی، شور و هیجان و توانائی متعهد ساختن صددرصد افراد را دارا بوده و برای رساندن این بینش و پندار به واقعیت، اقدام لازم را عملی کنند. مربیان بزرگ و هنر ایجاد ارتباط و انگیزش، احترام متقابل، القای اعتمادبه نفس و اشتیاق. نشان دادن و اثبات اعتبار و نیز صداقت بر پایه ای ثابت ممتازند.
چگونه میتوان یک مربی خوب بود؟
به نظر شما یک مربی خوب چه چیزی را باید بیشتر مورد توجه قرار دهد؟ برد، تعلیم و یا فرصت بازی به هر بازیکن. سوالاتی در این زمینه از افراد گوناگون پرسیده شده است که پاسخ افراد در رسیدن به یک تصویر کلی از یک مربی خوب کمک میکند.
همه چیز برد نیست.
هدف از مربیگری بردن نیست. برنده شدن حداقل اهمیت را در این زمینه دارد. وقتی به عنوان مربی کار میکنید، برد و باخت حداقل اهمیت را دارد. طبیعتاً هر کس چه مربی و چه بازیکن مایل است که ببرد ولی لذت بردن از هیجان بازی نیز مورد توجه میباشد. مربی نباید ورزشکار و تیم اش را برای برد تحت فشار قرار دهد، ولی باید تیمش را به سوی برد سوق دهد. درسی که ازیک مربی خوب میتوان گرفت این است که بازنده ها تلاش خود را کردهاند، ولی برندهها موفقتربودهاند! بعضی از بچهها به خاطر فشار والدین به ورزش و رشته ورزشی خاصی رو میآورند. پس مربی باید درک کند چه کسی به خاطر خود ورزش و چه کسی به خاطر والدینش بازی میکند. در مقایسه پسران و دختران، برد برای پسران از اهمیت بیشتری نسبت به دختران برخوردار است و همچنین پسران خواستار آموزش مهارتهای جدید هستند. در حالی که دختران از ایجاد فرصت بازی سخن میگویند.
در ادامه به بررسی خصوصیات مربیان مختلف میپردازیم.
مربیانی که بازیکنان خود را درک میکنند و آنها را به حرکت وادار میسازند
یک مربی باید قدرت وضعف بازیکن خود راشناسایی کند و در رفع مشکلات و پرورش استعداد او کوشا باشد. صحبت با بازیکن و شناسایی توانایی او و بکارگیری آن درمواقع مورد نیاز، باعث ایجاد اعتماد به نفس در وی شده و همچنین در روند پیشرفت او موثر میباشد. صحبت با بازیکن و شناخت هدف او از شرکت در این رشته و ایجاد برنامهریزی برای رسیدن به اهداف از اصولی است که مربی باید رعایت کند.
مربیانی که سختگیرند و اشتباه میکنند
مربی باید بتواند حقیقت رابه بازیکن بگوید ولی در وی احساس بدی ایجاد نکند. وی باید بازیکن را برای دستیابی به اهدافش در مسیر درست هدایت کند، نه اینکه صرفاً او را برای بازی آماده کند. او باید بتواند بازیکنانش را از هر نظر تعلیم داده وتیمش را با بوجود آوردن جوی مناسب به سوی پیروزی رهنمون سازد.
مربیانی که مهارتهای زندگی را در کنار مهارتهای ورزشی تعلیم میدهند
یک مربی خوب، به ویژه در ردههای سنی پایه باید در کنار آموزش مهارتهای ورزشی، توانایی آموزش مهارتهای زندگی را نیز داشته باشد تا بتواند شاگردانش را در مورد مسائل مختلف زندگی راهنمایی کند. این امر میتواند به بازیکن این حس را القا کند که به جز والدینش قادر است با یک شخص بالغ دیگر در مورد مسایلش صحبت کند. همچنین اگر مربی افکار مثبت داشته باشد و این حس را منتقل کند، باعث میشود بازیکن نیز در زندگی خود از این قدرت برای پیشرفت و بهتر بودن استفاده کند.
مربیانی که بر روی تعداد محدودی از بازیکنان تمرکزمیکنند
یک مربی خوب کسی ست که بازیکنان را صرفاً برای مهارتشان درنظر نگیرد، بلکه باعث پیشرفت همهی بازیکنانی که تلاش میکنند، باشد.
مربیانی که بازیکنان خود را مایوس میکنند
مربیان مربیانی هستند که بازیکنان خود را مایوس میکنند و باعث ایجاد حس ناامیدی درآنها میشوند. یک مربی خوب کسی است که کنترل خود را زمانی که میبازد از دست ندهد. در مربیگری تعادل یک کلید است. یک مربی خوب باید درک کند افراد مختلف الگوهای آموزشی متفاوت دارند و نباید یک روش را در مهارتهای یک فرد فقط به خاطر اینکه این مهارت جواب داده است، اجبار کرد.
در آخر به این نتیجه میرسیم که ورزش یک سرگرمی است و مربیان باید سعی کنند که در این مسیر قرار گیرند تا به هدفشان برسند. مربی باید احساسات شاگردان را درنظر بگیرد و نقاط ضعف و قوت آنها را بشناسد. او باید تمام سعی خود را بکند تا ورزش را برای بازیکن جذاب کند.