مربیان بزرگ پژوهشگر و باهوش هستند
مربیان
بزرگ اغلب درمیدان مسابقه، پژوهشگر و باهوش هستند. آنها مانند همه
پژوهشگران بزرگ ادعای همه فن حریف بودن نمی کنند. آنها حس می کنند همیشه
چیزی برای یادگیری هست و راغبند که اشتباهات را بپذیرند. مربیان برجسته
برپایه واقعیات تصمیم می گیرند و برای انجام تکالیف پیچیده، احساس و شفافیت
مشترک را به کمک می طلبند.
حتی هنگامی که فشار بیش از اندازه است، آنان باید راهکار مناسب را برای موقعیت مناسب برگزینند. این مربیان دارای افکاری سازمان یافته اند، به جزئیات دقت می کنند و به خاطر آمادگی کلی شان، به ندرت غافلگیر می شوند. دانش گسترده به ایشان این اجازه را می دهد که آموزنده و محرکی بزرگ باشند. از این گذشته آنها به اندازه کافی باهوشند که بدانند بارها ناچار خواهند بود به خاطر شرایط ناپایدار، آنچه را که با دقت برنامه ریزی کرده اند، تغییر دهند. پس انعطاف پذیری و داشتن ذهنی باز، اهمیتی سرنوشت ساز در مربیگری دارد. مربیان موفق نه تنها عمیقاً خودجوش و ذاتاً پرشور هستند، بلکه همین اشتیاق را در روابطشان پرورش می دهند.
چارکز شواب می گوید: من توانائی خود برای ایجاد اشتیاق میان افراد را بزرگترین موهبتی می دانم که دارم. بهترین راه ارتقاء چیزهائی که در انسان وجود دارد، قدردانی و تشویق است. این مربیان دارای انرژی فراوان بوده، هیجانی برای انجام وظیفه پدید می آورند و برای اعمال مثبت، نقش شتاب دهنده را بازی می کنند.
یک مربی باید محرکی خوب و دارای نیروئی مشوق در گفتار خود باشد تا به ورزشکاران القا کند که تنها در صورت سخت کوشی دستمزد خود را خواهند گرفت و اینکه انجام عالی هر کار، امری ارزشمند است. مربی نمی تواند فرض کند که منشأ انگیزش را می شناسد. حتی بازیکنانی که پیوسته تحریک می شوند می توانند از ناحیه ای غیر از مربی برانگیخته شوند. آنها هم باید در جایگاه مردم عادی و هم در موقعیت بازیکن تشویق شوند.
مربیان بزرگ در هنر برقراری ارتباط استاداند
مربیان بزرگ جسارت دارند
از مشخصات مربیان بزرگ، اعتمادبه نفس، جسارت و احترام است. مربیان بزرگ به صورت حساب شده ای خطرپذیرند. نوآورند و به تصمیم خود اطمینان کامل دارند. ایشان درک کرده اند که ترسو بودن، آنها را به سرمنزل مقصود نخواهد رسانید. این اعتمادبه نفس و جسارت معمولاً به اعضاء تیم منتقل خواهد شد.
شیوه تلاش تیمی به عنوان یک کل، اغلب جلوه گاه کیفیت و تأثیر یک مربی بزرگ است. اعتمادبه نفس یک مربی می تواند به اعضاء تیم توانی مضاعف جهت انجام امور خارق العاده دهد. همچنین مربی باید به بازیکنان احترام بگذارد. اگر ورزشکاران احترام واقعی ببینند، مربی خود را محترم خواهند شمرد. صداقت مهم است زیرا بازیکنان اگر سخنی غلط انداز و به ظاهر معقول را ساختگی تشخیص دهند، آن را نشنیده خواهند گرفت. مربی برای کشف استعدادهای هر بازیکن و دینامیک تعامل گروهی را درک کند. گام اساسی آن است که اعضاء را آنقدر خوب شناخت که قادر بود نقاط قوت و ضعفشان را برای استفاده کامل و بهینه از توان بالقوه آنها در متن تیم، ارزیابی نمود. تقسیم کار نظام مند (یعنی قراردادن بازیکن مناسب در جای مناسب) اهمیتی حیاتی در تیم دارد.
مربیان بزرگ در هنر برقراری ارتباط استاد اند
برای نمونه گزینش شخص مناسب به عنوان کاپیتان بسیار مهم است. این گزینش مستلزم شناخت مربی از توان تک تک بازیکنان است. مربی بزرگ در هنر برقراری ارتباط استاد است. او می داند شدیداً نیازمند آن است که با کلمات بازی کند. مربیان باید گوشی شنوا و ذهنی باز داشته باشند. ارتباط متقابل، خوشروئی و داشتن سیاست درهای باز پیوندهای تیمی را نیرومند می سازد. این امر در ساختن محیطی قابل اعتماد و آزاد، سرنوشت ساز است. درخواست کمک و اینکه بازیکنان بتوانند آزادانه و بدون ترس از مجازات با یکدیگر ارتباط داشته باشند، باید تبدیل به هنجار و ضابطه ای پذیرفته گردد. راه برقراری ارتباط و شیوه راهبری تیمی می تواند نقشی بزرگ در ترغیب بازیکنان به سخت کوشی ایفاد کند.
هدف، پیشرفت تیم جهت دستیابی و بهره گیری کامل از توان بالقوه است. مربی در کنار بازیکنان باید اهداف دست یافتنی و خواسته شده تیم را مشخص کند. اگر بازیکنان به رسالت و اهداف تیم بی علاقه باشند، مربی توانمند، مقوله ای دست نیافتنی می شود. مربیان می بایست حس تفاهمی قوی را که متضمن اعتماد و اطمینان دو جانبه است، گسترش دهند. مربی خوب به معنی انگیزش افراد جهت اعتلاء به والاترین سطوح وجودی شان از راه دادن فرصت به آنها است نه محدود ساختن ایشان.
مورای ومن می گوید: یک مربی کارکشته
دارای بینش است، تمرکزی قوی بر پیامدها و نتایج، راهکاری واقع گرایانه برای
تحقق این بینش و توانائی انتقال آن و تجدید سازمان با پشتیبانی دیگران، از
ویژگی های اوست. وظیفه مربیان آموزش، راهنمائی و انگیزش بازیکنان در
راستای دستیابی به اهداف است. مربیان بزرگ توانائی شگرفی برای انتقال شور و
هیجان خود به دیگران دارند و همیشه در کنار بازیکنان در بازی هستند.
مربیان بزرگ تیمشان را هدایت می کنند
یک مربی بر تیم فرمان نمی راند، بلکه هدایتش می کند. او مسیر را تدوین می کند، جهت می دهد و فضای اجتماعی و روان شناسانه را توسعه می بخشد. مربی خواه مربی یا بازیکنی با سمت یک کاپیتان، می بایست پاره ای مسئولیت ها را به گروه بدهد و جسارت دادن استقلال به دیگران را داشته باشد. در غیر این صورت اعضا احساس خواهند کرد که اعتمادی به آنان نیست که بتوانند از پس خود برآیند در نتیجه بی تفاوت خواهند شد. در این میان می بایست تعادل حفظ شود و مربی پاره ای مسئولیت ها را برعهده اعضاء گروه بگذارد.
این مقاله به تعدادی از ویژگی هائی توسط مربیان نظر داشته است. کسانی مربیگری عالی دارند که بینش قوی، شور و هیجان و توانائی متعهد ساختن صددرصد افراد را دارا بوده و برای رساندن این بینش و پندار به واقعیت، اقدام لازم را عملی کنند. مربیان بزرگ و هنر ایجاد ارتباط و انگیزش، احترام متقابل، القای اعتمادبه نفس و اشتیاق. نشان دادن و اثبات اعتبار و نیز صداقت بر پایه ای ثابت ممتازند.
چگونه میتوان یک مربی خوب بود؟
به نظر شما یک مربی خوب چه چیزی را باید بیشتر مورد توجه قرار دهد؟ برد، تعلیم و یا فرصت بازی به هر بازیکن. سوالاتی در این زمینه از افراد گوناگون پرسیده شده است که پاسخ افراد در رسیدن به یک تصویر کلی از یک مربی خوب کمک میکند.
همه چیز برد نیست.
هدف از مربیگری بردن نیست. برنده شدن حداقل اهمیت را در این زمینه دارد. وقتی به عنوان مربی کار میکنید، برد و باخت حداقل اهمیت را دارد. طبیعتاً هر کس چه مربی و چه بازیکن مایل است که ببرد ولی لذت بردن از هیجان بازی نیز مورد توجه میباشد. مربی نباید ورزشکار و تیم اش را برای برد تحت فشار قرار دهد، ولی باید تیمش را به سوی برد سوق دهد. درسی که ازیک مربی خوب میتوان گرفت این است که بازنده ها تلاش خود را کردهاند، ولی برندهها موفقتربودهاند! بعضی از بچهها به خاطر فشار والدین به ورزش و رشته ورزشی خاصی رو میآورند. پس مربی باید درک کند چه کسی به خاطر خود ورزش و چه کسی به خاطر والدینش بازی میکند. در مقایسه پسران و دختران، برد برای پسران از اهمیت بیشتری نسبت به دختران برخوردار است و همچنین پسران خواستار آموزش مهارتهای جدید هستند. در حالی که دختران از ایجاد فرصت بازی سخن میگویند.
در ادامه به بررسی خصوصیات مربیان مختلف میپردازیم.
مربیانی که بازیکنان خود را درک میکنند و آنها را به حرکت وادار میسازند
یک مربی باید قدرت وضعف بازیکن خود راشناسایی کند و در رفع مشکلات و پرورش استعداد او کوشا باشد. صحبت با بازیکن و شناسایی توانایی او و بکارگیری آن درمواقع مورد نیاز، باعث ایجاد اعتماد به نفس در وی شده و همچنین در روند پیشرفت او موثر میباشد. صحبت با بازیکن و شناخت هدف او از شرکت در این رشته و ایجاد برنامهریزی برای رسیدن به اهداف از اصولی است که مربی باید رعایت کند.
مربیانی که سختگیرند و اشتباه میکنند
مربی باید بتواند حقیقت رابه بازیکن بگوید ولی در وی احساس بدی ایجاد نکند. وی باید بازیکن را برای دستیابی به اهدافش در مسیر درست هدایت کند، نه اینکه صرفاً او را برای بازی آماده کند. او باید بتواند بازیکنانش را از هر نظر تعلیم داده وتیمش را با بوجود آوردن جوی مناسب به سوی پیروزی رهنمون سازد.
مربیانی که مهارتهای زندگی را در کنار مهارتهای ورزشی تعلیم میدهند
یک مربی خوب، به ویژه در ردههای سنی پایه باید در کنار آموزش مهارتهای ورزشی، توانایی آموزش مهارتهای زندگی را نیز داشته باشد تا بتواند شاگردانش را در مورد مسائل مختلف زندگی راهنمایی کند. این امر میتواند به بازیکن این حس را القا کند که به جز والدینش قادر است با یک شخص بالغ دیگر در مورد مسایلش صحبت کند. همچنین اگر مربی افکار مثبت داشته باشد و این حس را منتقل کند، باعث میشود بازیکن نیز در زندگی خود از این قدرت برای پیشرفت و بهتر بودن استفاده کند.
مربیانی که بر روی تعداد محدودی از بازیکنان تمرکزمیکنند
یک مربی خوب کسی ست که بازیکنان را صرفاً برای مهارتشان درنظر نگیرد، بلکه باعث پیشرفت همهی بازیکنانی که تلاش میکنند، باشد.
مربیانی که بازیکنان خود را مایوس میکنند
مربیان مربیانی هستند که بازیکنان خود را مایوس میکنند و باعث ایجاد حس ناامیدی درآنها میشوند. یک مربی خوب کسی است که کنترل خود را زمانی که میبازد از دست ندهد. در مربیگری تعادل یک کلید است. یک مربی خوب باید درک کند افراد مختلف الگوهای آموزشی متفاوت دارند و نباید یک روش را در مهارتهای یک فرد فقط به خاطر اینکه این مهارت جواب داده است، اجبار کرد.
در آخر به این نتیجه میرسیم که ورزش یک سرگرمی است و مربیان باید سعی کنند که در این مسیر قرار گیرند تا به هدفشان برسند. مربی باید احساسات شاگردان را درنظر بگیرد و نقاط ضعف و قوت آنها را بشناسد. او باید تمام سعی خود را بکند تا ورزش را برای بازیکن جذاب کند.